Terwijl de revoluties in de Oostenrijkse gebieden in 1849 waren onderdrukt, was de situatie in Hongarije ernstiger en leek de Oostenrijkse nederlaag onafwendbaar. Omdat hij voelde dat hij zijn recht om te regeren moest veiligstellen, zocht Franz Joseph hulp bij Rusland en vroeg hij om de tussenkomst van tsaar Nicolaas I om te voorkomen dat de Hongaarse opstand zich zou ontwikkelen tot een Europese ramp. Op 21 mei 1849 kuste Franz Joseph de hand van de Russische tsaar voor de Russische militaire steun, dit deed de keizer in Warschau. Tsaar Nicolaas steunde Franz Joseph in naam van de Heilige Alliantie en stuurde een leger van 200.000 man met 80.000 hulptroepen. Uiteindelijk versloeg het gezamenlijke leger van Russische en Oostenrijkse troepen de Hongaarse troepen. Na het herstel van de Habsburgse macht werd Hongarije onder brute staat van beleg geplaatst.

Nu de orde in zijn rijk was hersteld, voelde Franz Joseph zich vrij om terug te komen op de constitutionele concessies die hij had gedaan, vooral omdat het Oostenrijkse parlement, bijeen in Kremsier, zich in de ogen van de jonge keizer afschuwelijk had gedragen. De grondwet van 1849 werd opgeschort en er werd een beleid van absolutistisch centralisme ingesteld, geleid door de minister van Binnenlandse Zaken, Alexander Bach.