Op 24 juli 1877 beëindigde Rudolf zijn studie. Omdat Rudolf niet veel tijd besteedde aan het lezen gaf zijn vader, keizer Franz Joseph, hem toestemming om na zijn studie verschillende reizen te maken. Dit mocht hij samen met één van zijn favoriete leraren te doen. Rudolf zou de industrie in Zwitserland en Engeland leren kennen. In Engeland probeerde Rudolph (in het geheim zodat ze er in Wenen niets van wisten) Charles Darwin te ontmoeten, maar tot zijn teleurstelling lukte dat niet. Daar maakte hij kennis met het nieuwe systeem van eenzame opsluiting voor zware criminelen, wat hem beviel (Rudolf was een tegenstander van de doodstraf en wilde dat gevangenen menselijker werden behandeld). Toen Rudolf in Engeland was, was zijn moeder, keizerin Elisabeth, ook in Engeland, zij was daar om weg te zijn van het Weense hof. De keizerin, die zelf een geweldige amazone was, bezocht er paardenraces en genoot van het vele paardrijden. Van haar zoon kroonprins Rudolf eiste ze dat hij niet ging paardrijden. De relatie tussen de keizerin en haar zoon was koud, dit blijkt uit het feit dat keizerin Elizabeth, woedend was over het gedrag van haar zoon toen hij meer dan onbeleefd was tegen de Engelse gids van zijn moeder, Middleton. Middleton was verliefd op de keizerin en daar had Rudolf veel moeite mee. In Engeland schreef Rudolf een dossier met een kritische houding tegenover de Oostenrijkse adel, die, in tegenstelling tot de Engelse adel, weigerde de ambitieuze middenklasse onder elkaar te accepteren. Hij bekritiseerde haar extravagante manier van leven, bijvoorbeeld de manier waarop zijn moeder leefde.

Kroonprins Rudolf gebruikte de reis naar het Oosten, dat bedoelt was als pelgrims- en culturele missie, voornamelijk voor jacht- en ornithologische studies. Rudolf legde al zijn ervaringen en onderzoeksresultaten vast in zijn dagboek, dat hij in 1881 publiceerde onder de titel “Eine Orientreise”; een prachtig deel volgde in 1884 en een populaire uitgave in 1885 onder de titel: “Eine Orientreise vom Jahre 1881 beschreibung vom Kronprinzen Rudolf von Oesterreich illustriert mit Holzschnitten nach Original-Zeichnungen von Franz von Pausinger.” Het boek werd ook gepubliceerd in de Tsjechische, Hongaarse, Italiaanse, Franse en Engelse versie. De Salzburgse schilder Franz von Pausinger, een van de beroemdste en meest gewilde schilders van jachttaferelen in de monarchie aan het einde van de 19e eeuw, werd door het keizerlijke hof ingehuurd om illustraties te maken. Zijn taak was om de belangrijkste ervaringen, het landschap en de bevolking artistiek vast te leggen. Bij zijn terugkeer verwerkte Pausinger de schetsen in zijn atelier in Salzburg tot houtskooltekeningen op groot formaat.